Ludwik z Grenady
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ludwik z Grenady, właśc. Louis de Sarría, (ur. w 1505 w Grenadzie, zm. 31 grudnia 1588 w Lizbonie) – mistyk dominikański.
Data i miejsce urodzenia |
1505 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1588 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne |
1525 | ||
| |||
|
Choć pochodził z dość ubogiej rodziny, wnet zauważono rzadki talent krasomówczy i bystrość chłopca, i patronowano jego wykształceniu w najlepszych szkołach. W 1526 r. wstąpił do zakonu dominikanów. Wykładał teologię w zakonnych seminariach. Od 1554 r. reformował klasztor Scala Coeli koło Kordowy. W 1564 r. uzyskał magisterium z teologii. W latach 1557-1572 był prowincjałem portugalskiej prowincji zakonu. Do najważniejszych dzieł Ludwika z Grenady należą: O modlitwie i rozmyślaniu (229 wydań hiszpańskich), Przewodnik grzeszników (81 wydań hiszpańskich). Jego dzieła cieszyły się współcześnie zjawiskową popularnością i w Hiszpanii i w całej Europie, dzięki żarliwości jego przekonań i szczerości ducha ascetycznego. Studiowawszy Cycerona, posiadł sztukę celnej argumentacji i jasnego, przejrzystego stylu. Do dziś uważany jest za kanonicznego stylistę swego czasu w języku hiszpańskim[1]. Dostępne Mikołajowi Sępowi-Szarzyńskiemu tłumaczenia dzieł Ludwika z Grenady uważa się za źródło typu religijności tego poety.