Lingayen (zatoka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lingayen (ang. Lingayen Gulf, filip. Golpo ng Lingayen) – zatoka Morza Południowochińskiego, u zachodniego wybrzeża wyspy Luzon, na Filipinach[1].
Wybrzeże zatoki w San Fabian | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Lokalizacja | |||
16°15′N 120°13′E | |||
|
U wejścia, między wyspą Santiago na zachodzie a przylądkiem San Fernando na wschodzie, liczy ponad 40 km szerokości. Wcina się w głąb lądu na długość blisko 60 km[1].
U zachodniego wybrzeża zatoki znajdują się liczne wyspy, m.in. Cabarruyan (Anda), Santiago i archipelag 123 wysp Hundred Islands (park narodowy Hundred Islands)[2]. Nad południowym brzegiem zatoki położone są miasta Dagupan oraz Lingayen[1].
Podczas II wojny światowej zatoka dwukrotnie była teatrem operacji desantowych. 22 grudnia 1941 roku posłużyła za przyczółek dla wojsk japońskich, biorących udział w inwazji na Filipiny. Trzy lata później, 20 października 1944 roku lądowały tu wojska amerykańskie[3].