Kaliskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kaliskie – region historyczny[1] i region etnograficzny[2] w środkowej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu górnej i środkowej Warty, ze stolicą w Kaliszu[3][4][5]; wschodnia część Wielkopolski.
Ten artykuł dotyczy krainy historycznej. Zobacz też: księstwo kaliskie, województwo kaliskie. |
Kaliskie obejmuje obszar dawnego województwa kaliskiego na południe od Gopła oraz ziemię wieluńską. Na północy graniczy z Kujawami, na południu z Dolnym Śląskiem i Górnym Śląskiem, na zachodzie z ziemią poznańską, na wschodzie z ziemią sieradzką i ziemią łęczycką[6][7].
Największym miastem regionu jest Kalisz, inne większe miasta: Konin, Ostrów Wielkopolski, Krotoszyn, Września, Jarocin, Wieluń, Koło, Środa Wielkopolska, Pleszew, Kępno, Ostrzeszów.
Kaliskie zamieszkuje grupa etnograficzna Kaliszacy (Kaliszanie) i Borowiacy Kujawscy.
Patronką Kaliskiego jest księżna kaliska bł. Jolenta Helena z dynastii Arpadów[8].