Jan Kanty Szwedkowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Kanty Szwedkowski (ur. 1799[1] lub 1809[2] w Powidzu Księstwo Poznańskie) – portrecista i twórca malarstwa historycznego.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Zawód, zajęcie |
malarz portrecista | ||
|
20 IX 1823 rozpoczął studia na Wydziale Nauk i Sztuk Pięknych (sekcja Sztuki Piękne) Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas rejestracji podał, że rodzice mieszkają w Tuliszkowie (obw. koniński). Dokument rejestracyjny wskazuje przybliżoną datę narodzin Szwedkowskiego na rok 1799. Na Wydziale Nauk i Sztuk Pięknych Jan Kanty Szwedkowski studiował w latach 1823–28. Ostatni rok jego studiów to również rok, w którym miała miejsce wystawa roczna uwieczniona na obrazie Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku. Choć wiadomo, że Szwedkowski był portrecistą brak materiału porównawczego do zidentyfikowania na wspomnianym obrazie jego dzieł.
Szwedkowski uczestniczył w powstaniu listopadowym w stopniu podporucznika. Po roku 1831 znalazł się na emigracji we Francji, studiował w Paryżu, gdzie jego nauczycielem był Antoine-Jean Gros. Szwedkowski dołączył do stosunkowo licznego grona polskich malarzy uczęszczających na lekcje Grosa[3]. Po powstaniu listopadowym byli to między innymi Teofil Bąkowski, Karol Malankiewicz, Józef Maiński, Fabian Sarnecki, Karol Szmidt-Kowalewski. Szwedkowski utrzymywał się z malarstwa, wystawiał obrazy w Paryżu (1837 i 1846) i w Dijon (1837).
W czasie emigracji był zaangażowany politycznie. Bogdan Jański w swoim dzienniku z lat 1830-1839 opisując uczestnictwo w pogrzebie republikańskiego generała Maksymiliana Lamarque'a, wspomina "Szweda" utożamianego z osobą Szwedkowskiego:[4]
Lekcja. Idę na pogrzeb (idę z Kazimirskim, Bolesławem Gurowskim, Puławskim, Szwedem, Wodzińskim), deszcz, błoto.
Szwedkowski był sygnatariuszem oświadczenia napisanego przeciwko Adamowi Czartoryskiemu przez środowisko emigracyjne szlachty polskiej w roku 1834.[5]Należał też do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego i był sygnatariuszem jego manifestu z roku 1836.
Spośród niewielu zachowanych obrazów jedynymi z bardziej znanych są Portret kobiety z 1839 roku i Hołd carów Szujskich z 1837. W źródłach pojawia się także opis studium olejnego grupy Laokoona i rysunki „Apollo Belwederski" i „Gladiator". Szwedkowski, choć posiadał słabszy warsztat malarski, przez niektóre źródła wymieniany jest obok takich nazwisk jak: Wojciech Stattler, Aleksander Kotsis, Andrzej Grabowski, Artur Grottger, Maurycy Gottlieb, a tematyka jego twórczości koresponduje z wydarzeniami, które w późniejszym okresie przedstawiał Jan Matejko. Twórczość Szwedkowskiego mogła być znana Matejce. Dzieje porozbiorowe narodu polskiego ilustrowane w których wspomniany jest Szwedkowski ilustrowane były właśnie przez Jana Matejkę.