Grigorij Kulik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Grigorij Iwanowicz Kulik, również Hryhorij Iwanowycz Kułyk ukr. Григорій Іванович Кулик, ros. Григорий Иванович Кулик (ur. 28 października?/9 listopada 1890 w chutorze Dudnikowo w guberni połtawskiej, zm. 24 sierpnia 1950 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy narodowości ukraińskiej. Marszałek Związku Radzieckiego, Bohater Związku Radzieckiego, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1. kadencji (1937–1946). Obarczony odpowiedzialnością za klęski na froncie wschodnim zdegradowany do generała majora. Ofiara represji stalinowskich.
marszałek Związku Radzieckiego | |||
Pełne imię i nazwisko |
Hryhorij Iwanowycz Kułyk | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1890 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Przebieg służby | |||
Lata służby | |||
Siły zbrojne | |||
Stanowiska |
d-ca: 54 Armii Pancernej, 4 Gwardyjskiej Armii | ||
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, | ||
Odznaczenia | |||
|
Weteran obu wojen światowych, wojen domowych w Rosji i w Hiszpanii oraz wojny zimowej. Karierę wojskową zawdzięczał znajomości ze Stalinem i Woroszyłowem, z którymi wspólnie walczył podczas wojny domowej w 1918 pod Carycynem, gdzie był dowódcą artylerii.
Uważany był za kiepskiego dowódcę i organizatora[1].