Bitwa o Fort Eben-Emael
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa o Fort Eben-Emael – bitwa pomiędzy wojskami niemieckimi i belgijskimi tocząca się 10 i 11 maja 1940 r. podczas kampanii belgijskiej.
II wojna światowa, front zachodni, kampania belgijska | |||
Fort Eben-Emael na ilustracji | |||
Czas |
10–11 maja 1940 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
zdobycie przepraw mostowych przez Kanał Alberta | ||
Wynik |
zdecydowane zwycięstwo niemieckie | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
50°47′50″N 5°40′51″E |
Zadaniem niemieckiej jednostki powietrznodesantowej (Fallschirmjäger) było zdobycie belgijskiego fortu Eben-Emael, którego silna artyleria broniła kilku mostów na Kanale Alberta. Zajęcie tych przepraw odgrywało kluczową rolę w planach inwazji sił niemieckich na Belgię. Bitwa zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem niemieckim. Część oddziałów spadochronowych wylądowała w forcie na pokładach szybowców. Przy użyciu miotaczy ognia i materiałów wybuchowych siły te unieszkodliwiły garnizon i stanowiska artylerii. Niemcy opanowali twierdzę, zabijając wielu obrońców i przetrzymując pozostałych w pomieszczeniach fortu. W tym samym czasie reszta niemieckich sił szturmowych wylądowała niedaleko mostów na kanale, niszcząc wiele schronów bojowych i pozycji obronnych oraz opanowując dwa z trzech mostów. Spadochroniarze ponieśli w walkach znaczne straty, ale utrzymali zdobycze do czasu nadejścia głównych sił niemieckich (18 Armii). Wzmocnienie sił atakujących doprowadziło do kapitulacji resztek garnizonu. Niemieckie siły inwazyjne wykorzystały zdobyte mosty do ominięcia belgijskich pozycji obronnych i poprowadzenia natarcia w głąb Belgii.