Bangka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bangka – wyspa w Indonezji w prowincji Wyspy Bangka i Belitung.
Ten artykuł dotyczy wyspy. Zobacz też: Cieśnina Bangka. |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Archipelag | |
Powierzchnia |
11 910 km² |
Populacja (1990) • liczba ludności • gęstość |
|
2°15′S 106°00′E | |
Leży w pobliżu południowo-wschodniego wybrzeża Sumatry, od której oddziela ją cieśnina Bangka; od północy oblewa ją Morze Południowochińskie; od południa Morze Jawajskie; od wschodu cieśnina Gaspar oddzielająca od wyspy Belitung. Powierzchnia 11 942 km²; pagórkowata (wysokość do 692 m n.p.m.); dwie trzecie powierzchni wyspy pokrywają lasy równikowe i tereny bagienne.
Ludność 627 tys. mieszkańców (1990); głównie Malajowie i imigranci z Chin. Główne miasta Pangkal Pinang, Sungai Liat, Toboali, Muntok; większość ludności utrzymuje się z rolnictwa (gł. uprawa pieprzu) oraz eksploatacji bogatych złóż cyny. Cyna pochodząca z tej wyspy jest najwyższej jakości.
Nazwa wyspy pochodzi od słowa wangka, co znaczy „cyna”; dlatego wyspa nazywana jest też Tin Island (Wyspa Cynowa).
16 lutego 1942 roku, w czasie wojny na Pacyfiku, w północnej części wyspy żołnierze japońscy zamordowali około 80 rozbitków z alianckich statków, wśród nich 21 australijskich pielęgniarek[1].
- Osobny artykuł: Masakra na wyspie Bangka.