Atalante Migliorotti
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Atalante Migliorotti (ur. ok. 1466[1], zm. 1532[2]) – renesansowy muzyk i pomocnik Leonarda da Vinci w jego pracowni[1].
Portret muzyka, przypisywany Leonardowi da Vinci. Przypuszcza się, że na obrazie mógł zostać uwieczniony Atalante Migliorotti | |
Data urodzenia |
ok. 1466 |
---|---|
Data śmierci |
1532 |
Zawód, zajęcie |
pomocnik Leonarda da Vinci, muzyk |
Prawdopodobnie urodził się z nieślubnego związku, jego ojcem był szanowany florencki notariusz[3]. Według relacji Anonima Gaddiano pobierał u Leonarda lekcje muzyki[1]. W 1482 r. pojechał z Leonardem da Vinci do Mediolanu. Artysta wykonał rysunek una testa ritratta d’Atalante che alzava il volto („portret Atalanta unoszącego twarz”), uważanego za prawdopodobny portret Atalante’a Migliorottiego[4]. Rysunek ten znalazł się na liście prac Leonarda z ok. 1482 roku[5]. Prawdopodobnie został również uwieczniony na rysunku nagiego mężczyzny grającego na instrumencie strunowym[4].
Według jednej z hipotez Portret muzyka (przypisywany Leonardowi da Vinci[6][7]) przedstawia Atalanta[8]. Amerykański dziennikarz i autor biografii Leonarda da Vinci Walter Isaacson stwierdził, że w momencie powstania obrazu Atalante nie był znanym muzykiem. Jeżeli pozował on do portretu świadczyłoby to o tym, że Leonardo stworzył portret z własnej inicjatywy i dla własnej przyjemności, zafascynowany urodą asystenta. Wobec tego Portret Atalanta unoszącego twarz mógł być studium do Portretu lub wstępną wersją obrazu[9].
Nie wiadomo, do kiedy przebywał w Mediolanie wraz z Leonardem[4]. Antonina Vallentin podaje, że śpiewak opuścił miasto za sprawą księżnej Mantui Izabeli d’Este. Księżna została później matką chrzestną jego dziecka[10].
Prawdopodobnie brał udział w widowisku dla dworu Charles’a d’Amborise, przygotowanym przez Leonarda da Vinci ok. 1490 roku[11]. W 1491 r. na życzenie Izabeli d'Este zaśpiewał tytułową partię w operze Orfeusz. Zyskał wówczas także uznanie jako lutnik. W 1493 r. Isabella d'Este zamówiła u niego gitarę. W 1505 r. Atalante Migliorotti napisał do markiza Mantui pismo z informacją, że skonstruował lirę z dwunastoma strunami[4]. W tym samym roku został zatrudniony jako nadzorca robót budowlanych w bazylice św. Piotra[12].