8 Pułk Strzelców Konnych (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
8 Pułk Strzelców Konnych (8 psk) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 8 pułku strzelców konnych w II RP. Zobacz też: 8 Pułk Strzelców Konnych. |
Odznaka 8 psk | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Nazwa wyróżniająca |
Pomorskich [uwaga 1] | ||
Tradycje | |||
Święto |
29 września[uwaga 2] | ||
Nadanie sztandaru | |||
Kontynuacja |
1 Lęborski bz | ||
Dowódcy | |||
Ostatni |
płk dypl. Jerzy Jan Jastrzębski | ||
Działania zbrojne | |||
kampania wrześniowa bitwa nad Bzurą (9–18 IX 1939) bój pod Uniejowem (9–11 IX 1939) bój pod Ozorkowem (11–12 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
Okręg Korpusu Nr VIII | ||
|
8 pułk strzelców konnych został sformowany w 1921, w garnizonie Włocławek. W listopadzie 1922 pułk przeszedł do Chełmna i stacjonował tam aż do września 1939. W latach 1921–1924 był jednostką jazdy dywizyjnej, podporządkowaną dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu, a pod względem wyszkolenia dowódcy VII Brygady Jazdy[3]. W kwietniu 1924 przeformowany został w oddział kawalerii samodzielnej i podporządkowany brygadzie kawalerii. Od 1 kwietnia 1937 w składzie Pomorskiej Brygady Kawalerii.