10 Eskadra Wywiadowcza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
10 eskadra wywiadowcza – pododdział lotnictwa rozpoznawczego Wojska Polskiego na Wschodzie (1918–1919) oraz Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Godło eskadry | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
15 października 1918 | ||
Rozformowanie |
1925 | ||
Tradycje | |||
Rodowód |
Polski Oddział Awiacyjny | ||
Kontynuacja |
32 eskadra lotnicza | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
por. Waldemar Narkiewicz | ||
Ostatni |
kpt. pil. Józef Mańczak | ||
Działania zbrojne | |||
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
Eskadra była najstarszą polską jednostką lotniczą sformowaną w 1918 na Kubaniu przy 4 Dywizji Strzelców jako Polski Oddział Awiacyjny. Po przylocie do Polski wzięła udział w wojnach: polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Po wojnie weszła w skład 3 pułku lotniczego w Poznaniu. W 1925 została rozwiązana, a na jej bazie sformowana została 32 eskadra lotnicza.
Godło eskadry: orzeł trzymający w szponach serce z rzymską X[1].