ਭਾਰਤੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਭਾਰਤੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਾਵਿ, ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਅਤ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਾਵਿ ਹੈ, ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਵਿਆ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ:काव्य, IAST: ਕਾਵਿਆ, ਤਾਮਿਲ ਭਾਸ਼ਾ: காப்பியம், ਕਾਪੀਯਮ) ਰਾਮਾਯਣ ਅਤੇ ਮਹਾਭਾਰਤ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਰਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕਈ ਭਾਰਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਤਮਿਤ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੰਜਵਾਂ ਮਹਾਨ ਐਂਪਿਕਸ ਆਫ਼ ਤਮਿਲ ਲਿਟਰੇਚਰ ਅਤੇ ਸੰਗਮ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਚੀਆਂ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਵੀ ਹਨ।[1]