Strijd tussen Vlaanderen en Holland om Zeeland Bewestenschelde
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het rechtsgebied Zeeland Bewestenschelde werd van het begin van de 11e eeuw tot het begin van de 14e eeuw betwist door de graven van Vlaanderen en Holland. De kiem van het conflict werd gelegd in 1012, maar voor zover bekend is er pas in 1165 voor het eerst gevochten tussen beide partijen.[2] De militaire strijd, afgewisseld met lange perioden van gespannen vrede, duurde voort tot 1315, waarna in 1323 definitief te Parijs vrede werd gesloten.[3]
Strijd tussen Vlaanderen en Holland om Zeeland Bewestenschelde | ||||
---|---|---|---|---|
Zeeland Bewestenschelde. Christian Sgrooten 1573. | ||||
Datum | 1165 – 1323[1] | |||
Locatie | Graafschap Zeeland | |||
Resultaat | Hollandse overwinning | |||
Territoriale veranderingen |
Zeeland Bewestenschelde wordt definitief in personele unie met Holland verenigd | |||
Verdrag | Vrede van Parijs (1323) | |||
Strijdende partijen | ||||
|
Zeeland stond aanvankelijk bekend onder de Latijns naam maritima loca, letterlijk plekken aan zee. Tussen 1162 en 1189 werd de naam Zeelandia voor het eerst gebruikt. In dit gebied bevonden zich drie gouwen: Scaldis, Walachria en Bevelandia.
Het belang van Zeeland lag zowel in de beheersing van de scheepvaartroutes en daarmee de tolinkomsten, als de aanwezigheid van zeeklei die de verbouwing van graan mogelijk maakte.