Paleis van Caserta
museum in Napels, Italië / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Paleis van Caserta (Italiaans: Reggia di Caserta) is een voormalige koninklijke residentie nabij de Italiaanse stad Caserta. Het is vermoedelijk het grootste gebouw dat in de 18e eeuw in Europa gebouwd is.
Snelle feiten 18e-Eeuws Koninklijk Paleis van Caserta met park, aquaduct van Vanvitelli en San Leuciocomplex, Land ...
18e-Eeuws Koninklijk Paleis van Caserta met park, aquaduct van Vanvitelli en San Leuciocomplex | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | Italië | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | i, ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 549 | |
Inschrijving | 1997 (21e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Sluiten
Het paleis heeft tussen 1780 en 1861 dienst gedaan als woon- en werkpaleis van de koningen van Napels en Sicilië. In 1997 is het gebouw met de tuinen en het aquaduct, dat de fonteinen van water voorziet, alsook het nabije complex Belvedere di San Leucio door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. De reden die UNESCO hiervoor aangeeft is dat het paleis het laatste en ultiem perfecte gebouw is uit de barok-periode.[1]