Kraken (scheikunde)
Proces waarbij complexe organische moleculen worden afgebroken tot kleinere moleculen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Kraken is een verzamelnaam voor verschillende scheikundige technieken, die gebruikt worden bij de verwerking van aardolieproducten. Bij deze techniek worden grotere organische moleculen (polymeren) gesplitst (ontledingsreactie) in kleinere organische moleculen (met een lager moleculair gewicht) of omgevormd tot moleculen die betere eigenschappen hebben met betrekking tot hun geschiktheid als brandstof.
De aard van de reactieproducten van het kraakproces hangt sterk af van de temperatuur waarbij de reacties plaatsvinden, alsook van de eventuele gebruikte katalysatoren. Een vorm van kraken, stoomkraken (zie hieronder), wordt toegepast om onverzadigdheden (dubbele bindingen) te introduceren, bijvoorbeeld het stoomkraken van 1-penteen, waarbij etheen en propeen als belangrijkste reactieproducten ontstaan. De kleinere moleculen die bij stoomkraken ontstaan zijn onverzadigd, omdat lichte verzadigde koolwaterstoffen relatief meer waterstofatomen nodig hebben dan in de reactie beschikbaar zijn.[1] Onverzadigde koolwaterstoffen hebben dankzij hun dubbele bindingen een grote reactiviteit, en vormen daardoor een goed aanknopingspunt voor verdere petrochemische bewerking, bijvoorbeeld additiereacties.