ശിവൻ
ഹിന്ദു ദൈവം, ശൈവത്തിലെ അടിസ്ഥാന ദൈവം / From Wikipedia, the free encyclopedia
പുരാതന കാലം മുതൽക്കേ ആരാധിച്ചു വരുന്ന പിതൃദൈവമാണ് ശിവൻ. ഹൈന്ദവവിശ്വാസം അനുസരിച്ച് ത്രിമൂർത്തികളിൽപ്പെട്ട ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട ദൈവമാണ് ശിവൻ, പരമശിവൻ അഥവാ ശ്രീ പരമേശ്വരൻ. (ദേവനാഗരി: शिव; IAST: Śiva). ആധുനിക ഹിന്ദുമതത്തിലെ ശൈവവിഭാഗം പരമശിവനെ പ്രധാനദൈവമായി, ദേവന്മാരുടെ ദേവനായി, മഹാദേവനായി, ഈശ്വരനായി, ദക്ഷിണാമൂർത്തിയായി ആരാധിക്കുന്നു. ശിവം എന്നാൽ മംഗളകരം എന്നാണ് അർത്ഥം. ശൈവ പുരാണങ്ങൾ പ്രകാരം ശിവൻ ശരീരത്തിലെ ജീവനും പാർവതി ബലവുമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ശിവ സാന്നിധ്യമില്ലാത്ത ശരീരം ശവസമാനമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ആപത്തുകളും അകാല മരണവും ഒഴിവാക്കാൻ നിത്യവും മൃത്യുഞ്ജയനായ ശ്രീ പരമേശ്വരനെ ഭജിക്കണം എന്നാണ് ഹൈന്ദവ വിശ്വാസം. നിത്യവും ശിവാരാധന ചെയ്യുന്ന ഭക്തർ മരണാനന്തരം ശിവനായി തീരുന്നുവെന്നും കൈലാസത്തിൽ ശിവനിൽ ലയിച്ചു മോക്ഷം പ്രാപിക്കുന്നുവെന്നുമാണ് വിശ്വാസം. ഇന്ത്യയിൽ മിക്കവാറും എല്ലായിടത്തും ചെറുതും വലുതുമായ ശിവ ക്ഷേത്രങ്ങൾ കാണാം. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ശിവക്ഷേത്രം വാരാണസി അഥവാ കാശി വിശ്വനാഥക്ഷേത്രം ആണെന്ന് പറയാം. കേരളത്തിൽ തൃശൂർ വടക്കുംന്നാഥ ക്ഷേത്രം, വൈക്കം മഹാദേവ ക്ഷേത്രം, കൊട്ടിയൂർ ശിവക്ഷേത്രം, എറണാകുളം ശിവക്ഷേത്രം, ഏറ്റുമാനൂർ ശിവക്ഷേത്രം, കോഴിക്കോട് തളി മഹാദേവ ക്ഷേത്രം തുടങ്ങിയവ അതി പ്രസിദ്ധമായ ശൈവ ആരാധനാ കേന്ദ്രങ്ങളാണ്. കൊടുങ്ങല്ലൂർ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം, കൊട്ടാരക്കര ഗണപതി ക്ഷേത്രം, തിരുമാന്ധാകുന്ന് ഭഗവതി ക്ഷേത്രം തുടങ്ങിയ ഇടങ്ങളിലും തുല്യ പ്രാധാന്യത്തോടെ ശിവാരാധന കാണാം. ശിവപാർവതിമാർ സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന പ്രദോഷകാലമായ വൈകുന്നേരം 5.45 മുതൽ വിശ്വാസികൾ വീടുകളിൽ സന്ധ്യക്ക് നിലവിളക്ക് തെളിയിക്കുന്ന ചടങ്ങുകൾ കാണാം. ഈ നിലവിളക്ക് ആകട്ടെ ശിവശക്തിമാരുടെ പ്രതീകം ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [1][2]
ഈ ലേഖനം/വിഭാഗം സന്തുലിതമല്ലെന്നു സംശയിക്കപ്പെടുന്നു. ദയവായി സംവാദം താളിലെ നിരീക്ഷണങ്ങൾ കാണുക. ചർച്ചകൾ സമവായത്തിലെത്തുന്നതുവരെ ദയവായി ഈ ഫലകം നീക്കം ചെയ്യരുത്. |
ഹൈന്ദവ വിശ്വാസപ്രകാരം ത്രിമൂർത്തികളിൽ സംഹാരത്തിന്റെ, മൃത്യു വിജയത്തിന്റെ, ആയുസിന്റെ, മംഗളങ്ങളുടെ അഥവാ ലയനത്തിന്റെ ദൈവമായാണ് ശിവനെ പരാമർശിക്കുന്നത്. ചില വിശ്വാസ സംഹിതകൾ പ്രകാരം സമ്പത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ദൈവവും ശിവൻ തന്നെയാണ്.[3][4] ശൈവസംബ്രദായത്തിലെ വിശ്വാസപ്രകാരം പ്രപഞ്ചം നിർമ്മിക്കുന്നതും പരിപാലിക്കുന്നതും പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതും സംഹരിക്കുന്നതും എല്ലാം ശിവനും ശക്തിയും ചേർന്നാണ്. വിശ്വാസികൾ പൊതുവേ ആയുസിന്റെ ദൈവമായാണ് മഹാദേവനെ കണക്കാക്കുന്നത്. അതിനാൽ ശിവനെ മൃത്യുഞ്ജയൻ അഥവാ മൃത്യുവിജയി എന്നറിയപ്പെടുന്നു. മരണഭയം അകലുവാനും, ദീർഘായുസ് ഉണ്ടാകുവാനും, അപകടങ്ങൾ, അകാലമരണം എന്നിവ ഒഴിയുവാനും, മഹാരോഗങ്ങൾ അകലുവാനും ഹൈന്ദവർ മൃത്യുഞ്ജയനായ ശിവനെ ആരാധിച്ചു വരുന്നു. രോഗനാശകരനായ ശിവനെ വൈദ്യനാഥൻ എന്ന് വിശ്വാസികൾ വിളിക്കുന്നു.[5][6][7] ശക്തി സമ്പ്രദായത്തിലെ വിശ്വാസപ്രകാരം പ്രപഞ്ച ഊർജ്ജവും ക്രിയാത്മക ശക്തിയും ആദിപരാശക്തി എന്ന സർവേശ്വരിയാണ്. ശിവന്റെ ഭാര്യയും ശക്തിസ്വരൂപിണിയുമായ പാർവ്വതി അഥവാ പരാശക്തി (സതി) യാണ് ഈ ഭഗവതി. ശ്രീ പാർവ്വതി അഥവാ പരാശക്തി പരമശിവന്റെ തുല്യ പൂരക പങ്കാളിയും സാക്ഷാൽ ജഗദീശ്വരിയുമാണ് എന്ന് ശൈവപുരാണങ്ങൾ വർണ്ണിക്കുന്നു. അതിനാൽ ഇരുവരെയും ചേർത്തു ശിവശക്തി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. ആദിശിവനും ആദിശക്തിയും ചേർന്നാണ് പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടി നടത്തിയതെന്നും മറ്റ് ദേവീദേവന്മാർ എല്ലാം ശിവശക്തികളിൽ നിന്നും ഉടലെടുത്തവരാണെന്നും ശൈവർ വിശ്വസിക്കുന്നു. ശിവൻ എന്നാൽ ഒരു ശരീരത്തിലെ ജീവൻ തന്നെ ആണെന്നും പാർവതി ക്രിയാത്മക ശക്തി ആണെന്നും വിശ്വാസമുണ്ട്. അതിനാൽ ശിവൻ (ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട) ഇല്ലാത്ത ശരീരം 'ശവം ' എന്നും പറയപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപെട്ട ശിവ ക്ഷേത്രവും തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രവുമാണ് വാരാണസിയിലെ (കാശി) വിശ്വനാഥ ക്ഷേത്രം. ലോകത്തിന്റെ നാഥൻ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ 'വിശ്വനാഥൻ' എന്ന പേര് ശിവന്റെ പര്യായ പദമാണ്. വടക്കേ ഇന്ത്യയിൽ വിശ്വാസികൾ മൃതദേഹങ്ങൾ സംസ്കരിച്ചതിനു ശേഷം മിച്ചം വരുന്നതിൽ അല്പം ഭസ്മം കാശി വിശ്വനാഥ ക്ഷേത്രത്തിൽ അഭിഷേകം ചെയ്യുന്നതായി കാണാം. ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് പരേതാത്മാവിന്റെ പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്കപ്പെടുവാനും ആ വ്യക്തിക്ക് ശിവലോകത്തിൽ ഭഗവാന്റെ സന്നിധിയിൽ മോക്ഷ പ്രാപ്തി ഉണ്ടാകുവാൻ സഹായിക്കും എന്നാണ് വിശ്വാസം.[8][9] സ്മാർത്ത പാരമ്പര്യത്തിലെ പഞ്ചതാനപൂജയിലുള്ള അഞ്ച് തുല്യ ദൈവങ്ങളിൽ ഒരാളാണ് ശിവൻ. [1]