അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം
From Wikipedia, the free encyclopedia
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ അമേരിക്കയിലെ സംസ്ഥാനങ്ങൾ തമ്മിൽ നടന്ന പോരാട്ടങ്ങളെയാണ് അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം എന്നത് കൊണ്ട് വിവക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത്. 1861 ഏപ്രിൽ 12-ന് ആരംഭിച്ച ഏറ്റുമുട്ടലുകൾ 1865 മെയ് 26 വരെ നീണ്ടുനിന്നു. യൂണിയൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെട്ട വടക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ ഐക്യനാടുകൾ എന്നതിനോട് കൂറ് പുലർത്തിക്കൊണ്ട് നിലനിന്നപ്പോൾ സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രഖ്യാപിച്ച തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ കോൺഫെഡറസി സംസ്ഥാനങ്ങൾ എന്ന പേരിൽ എതിർപക്ഷത്ത് നിലയുറപ്പിച്ചു. വടക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളും തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളും തമ്മിൽ നടന്ന അഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന്റെ കാരണം വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ അടിമകളുടെ സ്ഥിതി വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന നിയമങ്ങളിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളായിരുന്നു. ലൂസിയാന പർച്ചേസ്, മെക്സിക്കൻ-അമേരിക്കൻ യുദ്ധം എന്നിവ മൂലം തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ അടിമകളാക്കപ്പെട്ട കറുത്തവരുടെ എണ്ണം പെരുകുകയുണ്ടായി[1]. 1860-ഓടെ തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ഏകദേശം 13 ശതമാനവും (40 ലക്ഷം പേർ) ഇത്തരത്തിലുള്ള അടിമകളായിരുന്നു[2].
| ||||||||||||||||||||||||||||
1860-ൽ അടിമത്തം മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിനെതിരായി പ്രചാരണം നടത്തി എബ്രഹാം ലിങ്കൺ പ്രസിഡന്റ് പദത്തിലേക്ക് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. എന്നാൽ 1861 മാർച്ച് 4നു ലിങ്കൺ ഔദ്യോഗികമായി സ്ഥാനമേൽക്കുന്നതിനുമുമ്പുതന്നെ ഏഴ് തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ വിമോചനം പ്രഖ്യാപിച്ച് വേറിട്ട് പോയി. അവ ഒരു കോൺഫെഡറേഷനായി രൂപാന്തരം പ്രാപിക്കുകയും അതിന് ജെഫേഴ്സൺ ഡേവിസ് നേതൃത്വം നൽകുകയും ചെയ്തു. ഇതംഗീകരിക്കാൻ യൂണിയൻ ഗവണ്മെന്റ് തയ്യാറായിരുന്നില്ല. സമവായത്തിനായുള്ള അവസാനശ്രമവും (ക്രിറ്റന്റൻ സമവായശ്രമം) പരാജയപ്പെട്ടതോടെ ഇരുപക്ഷവും യുദ്ധസന്നദ്ധമായി. തങ്ങൾ അവകാശപ്പെട്ട പ്രദേശങ്ങളിലെല്ലാം ആധിപത്യമുറപ്പിച്ച കോൺഫെഡറസി സേന ക്രമേണ പതിനൊന്ന് സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ അധികാരമുറപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. 1861 ഏപ്രിലിൽ യുദ്ധമാരംഭിച്ച ശേഷമായിരുന്നു ഈ നേട്ടം കോൺഫിഡറസി സേന നേടിയത്.
യുദ്ധമാരംഭിച്ചതോടെ തങ്ങളുടെ സൈനികശേഷി ഇരുവിഭാഗവും ഗണ്യമായി വർദ്ധിപ്പിച്ചു. നാല് വർഷം നീണ്ട പോരാട്ടങ്ങൾ പ്രധാനമായും തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലാണ് കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെട്ടത്. 1861-62 കാലത്ത് പടിഞ്ഞാറൻ യുദ്ധമുഖങ്ങളിൽ നേട്ടം കരസ്ഥമാക്കിയ യൂണിയൻ സേനക്ക് പക്ഷേ കിഴക്കൻ മേഖലകളിൽ കാര്യമായ നേട്ടം കൊയ്യാനായില്ല. 1863 ജനുവരി ഒന്നിന് എബ്രഹാം ലിങ്കൺ അടിമത്തവിമോചന പ്രഖ്യാപനം നടത്തിയതോടെ അതും യുദ്ധവിജയത്തിന്റെ ലക്ഷ്യമായി മാറി. വിമതപ്രദേശങ്ങളിലെ എല്ലാ അടിമകളും സ്വതന്ത്രരാണെന്നതായിരുന്നു അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം.
തുടർച്ചയായ യൂണിയൻ വിജയങ്ങൾക്കൊടുവിൽ 1865 മെയ് 25-ന് പിറ്റേഴ്സ്ബെർഗ് ഉപരോധം വിജയകരമായി അവസാനിച്ചതോടെ അഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന് വിരാമമായി. എന്നാൽ ഏപ്രിൽ 9-ന് കോൺഫെഡറസി ജനറൽ റോബർട്ട് ഇ. ലീ കീഴടങ്ങുന്നതോടെ തന്നെ അഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന് വിരാമമായതായി കണക്കാക്കുന്നവരുണ്ട്[3][4]. എന്നാണ് യുദ്ധം അവസാനിച്ചത് എന്നതിന് വ്യക്തമായ ഉത്തരം ലഭ്യമല്ല. എന്നാൽ 1865 ഏപ്രിൽ 15-ന് എബ്രഹാം ലിങ്കൺ വെടിയേറ്റ് കൊല്ലപ്പെട്ടു എങ്കിലും, വടക്കൻ (യൂണിയൻ) സേന വിജയം നേടുകതന്നെ ചെയ്തു.
ജൂൺ 23 വരെ തെക്കൻ സൈനികരുടെ കീഴടങ്ങൽ നീണ്ടുനിന്നു. കീഴടക്കപ്പെട്ട തെക്കൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ റോഡ്, റെയിൽ, വാർത്താവിനിമയം തുടങ്ങിയ അടിസ്ഥാനസൗകര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഏതാണ്ട് തകർന്ന നിലയിലായിരുന്നു. 40 ലക്ഷം വരുന്ന അടിമകൾ സ്വതന്ത്രരാക്കപ്പെടുകയും അവരുടെ പൗരാവകാശങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. കോൺഫെഡറസി ഗവണ്മെന്റ് നിലംപതിച്ചു. ഫെഡറൽ ഗവണ്മെന്റ് രാജ്യത്തിന്റെ പുനർനിർമ്മാണത്തിന് തുടക്കമിട്ടു.
അമേരിക്കയുടെ ചരിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിവരിക്കപ്പെടുകയും പഠനവിധേയമാവുകയും ചെയ്യപ്പെട്ട സംഭവവികാസങ്ങളാണ് ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ നടന്നത്. ചരിത്രപരവും സാംസ്കാരികവുമായ സംവാദങ്ങൾക്ക് ഇന്നും ഇവ വിഷയീഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വ്യാവസായിക വികാസം നടന്ന ശേഷമുള്ള ആദ്യയുദ്ധങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു അമേരിക്കൻ അഭ്യന്തരയുദ്ധം. റോഡുകൾ, റെയിലുകൾ, ആവിക്കപ്പലുകൾ, ടെലഗ്രാഫ്, കവചിത കപ്പലുകൾ, വ്യാവസായികമായി നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ആയുധങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഈ യുദ്ധത്തിൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു. അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളുടെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവുമധികം ജീവഹാനിയുണ്ടായ യുദ്ധവുമാണ് ഇത്. ഈ യുദ്ധത്തിന്റെ ഫലമായി വടക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ 20 മുതൽ 45 വയസുവരെ പ്രായമുള്ള വെള്ളക്കാരായ പുരുഷൻമാരിൽ പത്തു ശതമാനവും തെക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ 18 മുതൽ 40 വയസുവരെ പ്രായമുള്ള വെള്ളക്കാരായ പുരുഷൻമാരിൽ മുപ്പത് ശതമാനവും മരണമടഞ്ഞു.[5]