Старост
From Wikipedia, the free encyclopedia
Старост[1][2] — возраст што се приближува или го надминува животниот век на луѓето и со тоа е крај на човечкиот животен циклус. Поими и еуфемизми што се користат за овие лица се: стари луѓе, постари луѓе (ширум светот), постарите возрасни лица (во општествените науки [3]) и постарите луѓе (во многу култури — вклучувајќи ги и домородните култури).
Постарите лица често имаат ограничени регенеративни способности и се поподложни на болести, синдроми и повреди отколку помладите возрасни лица. Некои гранки и подрачја што се сосредоточуваат на стареењето и старите, како органскиот процес на стареење се нарекува стареење,[4] медицинското проучување на процесот на стареење се нарекува геронтологија,[5] и проучувањето на болестите што ги погодуваат постарите лица се нарекува геријатрија.[6] Постарите лица се соочуваат и со други општествени прашања поврзани со пензионирањето, осаменоста и старизам.[7]
Староста не е конечна биолошка фаза, бидејќи хронолошката возраст означена како „старост“ се менува културолошки и историски.[8]
Во 2011 година, Обединетите нации предложиле конвенција за човекови права што посебно би ги заштитила старите лица.[9]