Селим I
From Wikipedia, the free encyclopedia
Селим І (1512 - 1520[1]) (отомански: سليم اوّل, турски: I.Selim) со прекар ” Грозниот„, или „Немилосрдниот„ бил деветтиот султан на Отоманското Царство. Тој ги зазел светите места Мека и Медина и се објавил за калиф. Ги погубил сите свои роднини како и околу 40 000 шиити.
Селим I سليم اوّل I.Selim | ||
Роден | 10 октомври 1470
Амасија, Отоманското Царство | |
---|---|---|
Починал | 21 септември 1520
Одрин Отоманското Царство |
Во времето на неговото владеење, Селим I успеал да ги прошири своите граници кон југ и исток. Тој успешно ги поразил Мамелуците, по кое ги зазел современите Сирија, Либан, Палестина и Египет, вклучувајќи го и светиот град Ерусалим, како и Каиро, престолнината на Абасидите. По ова, тој се прогласил за калиф во империјата. Селим I ја освоил и Сефавидската империја, но набргу потоа Сефавидите повторно го освоиле источниот дел од империјата заедно со градот Багдат. Империјата воспоставила морнарица во Црвено Море. Ова главно се споровело поради поморските војни со Португалија кои се воделе главно за трговијата. Во текот на овој период, империјата натпреваруваа со големите европски колонијални сили, во Индиски Океан. Голем број на флоти, со војници и оружје, биле испраќани за поддршка на муслиманските владетели во Кенија и во Ачех. Овде Отоманците изградиле тврдина кои биле обезбедувани со топови.
Во 1514 година, отоманските сили на чело со Селим издвојувале голема победа над Сефевидите, со кое била обезбедена источната граница на земјата.
Успеси на Селим I: