Искриште
From Wikipedia, the free encyclopedia
Искриштето се состои од распоред на две спроводливи електроди одделени со искриштето кое е обично исполнето со гас како што е воздухот, дизајнирано да овозможи електрична искра да помине меѓу спроводниците. Кога потенцијалната разлкика меѓу спроводниците ќе го надмине разбиениот напон на гасот, во искриштето се формира електрична искра, која го јонизирагасот и драстично го намалува својот електричен отпор. Електричната струја потоа тече сè додека не се прекине патот на јонизираниот гас или струјата се намали под минималната вредност позната како "држечка струја". Ова обично се случува кога напонот се намалува, но во некои случаи загреаниот гас расте, се шири и потоа ја крши нишката на јонизираниот гас. Обично дејството на јонизираниот гас е насилно и попречувачко, што често доведува до испуштање на звук (почнувајќи од штракнување на свеќица до гром за електрично празнење), светлина и топлина.
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Искриштата се користеле порано за раната електрична опрема, како што се радио-предавателите на искра, електростатичките машини, и рендгенските машини. Нивната најраспростанета употреба денес е како свеќици кои го запалуваат горивото кај моторите со внатрешно согорување, но исто така се користат и во громобрани и други уреди за заштита од електрична опрема со високонапонски транзиенти.