Manuscriptum illuminatum
From Wikipedia, the free encyclopedia
Manuscriptum illuminatum[1][2] est manuscriptum, in quo textus ornamentis ut puta litteris initialibus, marginaliis, picturis (raro Latine, saepissime autem his diebus miniaturae nominatis) auctus est. Ut ex citationibus apud Du Cange collectis videri potest, "illuminare" medio aevo non solum pingere, sed saepius auro vel argento ornare significavit; his diebus hic terminus ad quaelibet manuscripta ornata sive picturis aucta transfertur.