Erythroxylum coca
From Wikipedia, the free encyclopedia
Erythroxylum coca (binomen ab Ioanne Baptista Lamarck anno 1786 statutum) est species fruticum ordinis Malpighialium, mediis montibus Andium in America Australi endemica atque culta. Homines ibi folia huius plantae stimulantia masticare solent. Ex eisdem foliis pharmacum cocainum extrahitur.
Eudicotyledones
Rosidae
Ordo : Malpighiales
Familia : Erythroxylaceae
Genus : Erythroxylum
Species : E. coca
Rosidae
Ordo : Malpighiales
Familia : Erythroxylaceae
Genus : Erythroxylum
Species : E. coca
In valle superiori fluminis Amazonum orta est cultivarietas huius speciei, eisdem proprietatibus medicis, modo vegetativo propagata, a populis Peruviae, Aequatoriae et Colombiae culta, nomine botanico Erythroxylum coca var. ipadu Plowman, cuius diagnosis sic ab auctore scripta est:
- Ab Erythroxylo Coca typico ramis fortiter erectis virgatis, ramentis paucis vel nullis, foliis apice rotundatis, lineis abaxialibus obscuris, pedicellis brevioribus, stamineo urceolo valde 10-denticulato, stigma promienti, ovato-oblonga differt.[1]