Dandy
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dandius (Anglice Dandy), Latine fortasse trossulus[1], est vir, qui peculiare momentum ponit in specie corporis et corporis nitidi, elegantiae linguae, et oblectamenta otiosa. Dandius potest esse homo sui ipsius persona, quae aristocraticam vitam imitatur, quamvis mediae classis originis, ortus et curriculi, praesertim in Britannia saeculo XVIII et ineunte saeculo XIX.[2][3][4]
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. |
Primae dandiismi demonstrationes erant Le petit-maître (Magistri Minoris) et musca-noscadini ruffiani mediae classis reactionis Thermidoreae (1794–1795), sed hodierni dandiismi apparuerunt in stratificatis Europae societatibus per tempus revolutionis annorum 1790, praesertim in locis culturalibus sicut Londini et Parisiis.[5] Sociale, lepidus personam extremae caninae reservationis coluit eo quod Victoriana fabulator Georgius Meredith talem protervitiam definivit tamquam dandiism intellectualis; Sed benignius Thomas Carlyle, in Novo Sartor Resartus (1831), lepidus emisit sicuti hominem vestitum; et Honoratus de Balzac in La fille aux yeux d'or (1835), vitam Henrici de Marsay cronicavit? otiosam; exemplar Gallicum amavit ab obsesso suo amatorio studio amatorio factum, quod inclusa est libidini et homicidae zelotypiae? obnoxia.