პანჩენ ლამა
From Wikipedia, the free encyclopedia
პანჩენ ლამა (ტიბ. པན་ཆེན་བླ་མ, ვაილი: Pan-chen Bla-ma პანჩენ ლამა, ჩინ.: 班禅喇嘛/班禅额尔德尼) არის ტიბეტური ბუდიზმის გელუგპას სექტის (სექტა, რომელიც XVI ს-დან ჩინეთის სუვერენიტეტის გამოცხადებამდე, 1951, მართავდა დასავლეთ ტიბეტს)დალაი-ლამას შემდეგ უმაღლესი ლამა. მიჩნეულია, რომ ტულკუს რეინკარნაციული ხაზით, პანჩენ ლამები ამიტაბჰას ინკარნაციები არიან. სახელი, მნიშვნელობა — „დიდი მეცნიერი“, სანსკრიტულ პანდიტასა (მეცნიერი) და ტიბეტურ ჩენპოს (დიდი) შეკუმშვაა.
პანჩენ ლამები ტრადიციისამებრ ცხოვრობდნენ შიგაძის ტაშილჰუნპოს მონასტერში.