Aung San Suu Kyi
Stjórnmálakona og mannréttindafrömuður frá Mjanmar / From Wikipedia, the free encyclopedia
Aung San Suu Kyi (f. 19. júní 1945) er stjórnmálamaður frá Mjanmar. Hún er fyrrum leiðtogi stjórnarmeirihlutans og leiðtogi Lýðræðisfylkingarinnar (NLD) í Mjanmar.
Aung San Suu Kyi အောင်ဆန်းစုကြည် | |
---|---|
Ríkisráðgjafi Mjanmar | |
Í embætti 6. apríl 2016 – 1. febrúar 2021 | |
Forseti | Htin Kyaw Win Myint |
Forveri | Embætti stofnað |
Eftirmaður | Min Aung Hlaing (sem formaður stjórnsýsluráðs ríkisins) |
Persónulegar upplýsingar | |
Fædd | 19. júní 1945 (1945-06-19) (78 ára) Jangún, Búrma |
Stjórnmálaflokkur | Lýðræðisfylkingin |
Maki | Michael Aris (g. 1971; d. 1999) |
Trúarbrögð | Theravada búddismi |
Börn | Kim og Alexander |
Háskóli | Háskólinn í Delí St Hugh's College, Oxford Lundúnaháskóli |
Undirskrift |
Árið 1990 vann flokkur hennar, NLD, 52% atkvæða og 80% sæta á landsþinginu.[1] Fyrir kosningarnar var hún handtekin og sett í stofufangelsi. Henni var sleppt úr stofufangelsi 13. nóvember 2010, eftir 15 ára fangelsisvist yfir 21 árs tímabil.[2] Á meðan hún var í stofufangelsi fékk hún Sakharov-verðlaunin 1990[3] og friðarverðlaun Nóbels 1991.[4]
Í kosningunum 1. apríl 2012, þar sem kosið var um hluta þingsæta landsþingsins, var hún kosin í neðri deild þingsins fyrir fylkið Kawhmu. Flokkur hennar vann 43 af 45 lausum sætum í neðri deild þingsins.[5] Í kosningunum 2015 vann NLD 85% atkvæða og 58% sæta á landsþinginu. Hún gat þó ekki sóst eftir forsetaembættinu því samkvæmt stjórnarskrá Búrma geta aðilar sem eiga ættingja með erlendan ríkisborgararétt ekki orðið forsetar landsins. Aung San Suu Kyi á tvo syni sem hafa báðir breskan ríkisborgararétt.[6]
Aung San Suu Kyi varð ríkisstjórnarleiðtogi Mjanmar með titilinn „ríkisráðgjafi“ árið 2016. Eftir að hún komst til valda hafa mannréttindahópar gagnrýnt hana fyrir að beita sér ekki gegn ofsóknum mjanmarska hersins á Róhingjum.
Þann 1. febrúar árið 2021 setti mjanmarski herinn Aung San Suu Kyi í fangelsi og tók völdin í landinu í sínar hendur. Vísað var til meintra kosningasvika í þingkosningum sem fóru fram í nóvember árið áður, en þar hafði Lýðræðisfylkingin unnið yfirburðasigur.[7]