Բանտ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բանտ, զնդան, կալանատուն, գաղութ, բերդ (խոսակցական)[1] կամ «ուղղիչ տներ»[Ն 1][2], շինություն, ուր արգելափակվում են դատարանի կողմից նշված ժամկետով բանտարկության դատապարտված անձինք, ազատազրկման ենթակա հանցագործները, ինչպես և դատական քննության տակ գտնվող անձանց պահելու տեղ։ Բանտերը, որպես կանոն, քրեական արդարադատության համակարգի մասն են կազմում, իսկ հանցագործության համար բանտարկելու միջոցով ազատազրկումը պետության կողմից սահմանված իրավական պատիժ է։ Խոսակցականում բոլոր տեսակի ուղղիչ-աշխատանքային հիմնարկներն անվանում են բանտ։