Շառլ Պեգի
ֆրանսիացի գրող / From Wikipedia, the free encyclopedia
Շառլ Պեգի (ֆր.՝ Charles Péguy, հունվարի 7, 1873(1873-01-07)[1][2][3][…], Օռլեան[4][1] - սեպտեմբերի 5, 1914(1914-09-05)[1][2][3][…], Le Plessis-l'Évêque[1]), ֆրանսիացի բանաստեղծ և հրապարակախոս։
Ծննդյան անուն | ֆր.՝ Charles-Pierre Péguy[1] |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 7, 1873(1873-01-07)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Օռլեան[4][1] |
Վախճանվել է | սեպտեմբերի 5, 1914(1914-09-05)[1][2][3][…] (41 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Le Plessis-l'Évêque[1] |
Գերեզման | Grande Tombe de Villeroy (Chauconin-Neufmontiers) |
Գրական անուն | Pierre Deloire[1] և Pierre Baudouin[1][5] |
Մասնագիտություն | գրող, բանաստեղծ, ակնարկագիր, լրագրող, փիլիսոփա, դրամատուրգ, ռազմական գործիչ և գրական քննադատ |
Լեզու | ֆրանսերեն |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա[1] |
Կրթություն | Բարձրագույն նորմալ դպրոց, Լականալ լիցեյ և Սենտ Բարբի քոլեջ |
Գրական ուղղություններ | քաղաքական փիլիսոփայություն և personalism? |
Պարգևներ | |
Ամուսին | Charlotte Péguy? |
Զավակներ | Pierre Péguy?, Marcel Péguy? և Germaine Péguy? |
Կայք | charlespeguy.fr |
Շառլ Պեգի Վիքիքաղվածքում | |
Charles Péguy Վիքիպահեստում |
Սոցիալիստական կուսակցության անդամ 1894 թվականից։ 1900-1914 թվականին հրատարակել է «Քայյե դը լա քենզեն» անգլ.՝ Cahiers de la quinzaine հանդեսը, Ռ․ Ռոլանի և այլոց հետ։ Պառլ Պեգիի հրապարակախոսությունը («Սոցալիստական քաղաքացիության մասին», 1897, «Հանրապետության հաղթանակը», 1900) բնորոշ է «զգացմունքի սոցիալիզմի» համար, որը պախարակում է կապիտալիզմը հանուն նահապետական գյուղացիականարհեստագործական տիպի հանրապետության։
Պառլ Պեգին համակրել է Փարիզյան կոմունան (1871), սակայն փորձել է դեմոկրատական և հայրենասիրական սկզբունքները հաշտեցնել կաթոլիկական կրոնի ավանդույթներին («Մեր հայրենիքը», 1905, հոդվածների ժողովածու, «Միստերիա ժաննա դ’Արկի մասին», 1910, «Եվա», 1913, պոեմներ և այլն)։