Արցախում ռուսական խաղաղապահ անձնակազմ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Արցախում ռուսական խաղաղապահ անձնակազմ, Ռուսաստանի Դաշնության խաղաղապահ անձնակազմն Արցախում, որը տեղակայվել է Հայաստանի, Ռուսաստանի և Ադրբեջանի առաջնորդների 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության ստորագրումից հետո։ Դրանով ավարտվել էր Արցախում 44-օրյա պատերազմը։ Ռուսական խաղաղապահ անձնակազմը տեղակայվել է 5 տարի ժամկետով (սկսած 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից)։ Այն կարող է երկարաձգվել ևս 5 տարով, եթե հայտարարության կողմերից որևէ մեկը, ժամկետը լրանալուց 6 ամիս առաջ, չհայտարարի այն մասին, որ մտադիր է դադարեցնել այս դրույթի կիրառումը։
Տեղեկությունը այս հոդվածում կամ նրա որոշ բաժիններում հնացել է: Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ թարմացնելով այն և դրանից հետո հեռացնել կաղապարը: |
Ռուսական խաղաղապահ անձնակազմը տեղակայվել է Արցախում շփման գծի ողջ երկայնքով և Բերձորի միջանցքում։ Խաղաղապահ ուժերի հրամանատարության շտաբը տեղակայված է Ստեփանակերտի օդանավակայանի շրջանում՝ Իվանյան բնակավայրում[1]։
Հրադադարի առաջին խոշոր խախտումը, որը տարածաշրջանում գրանցվել է ռուսական խաղաղապահ ուժերի տեղակայումից հետո, տեղի է ունեցել դեկտեմբերի 11-ին Հադրութի մերձակայքում։ Հին Թաղեր և Խծաբերդ գյուղերը, ինչպես նաև 4-րդ դար Կատարո վանքը պատերազմի արդյունքում մնացել էին Արցախի կազմում։ Հակառակ հրադադարի մասին համաձայնագրին, բախումներ սկսեցին այդ շրջանում, և ադրբեջանական ուժերը դեկտեմբերի 12-ին գրավեցին Հադրութի շրջան այդ մնացյալ մասը[2]։ Ռազմական այդ գործողությունից հետո ռուսական խաղաղապահ ուժերը միայն հրադադարի պահպանման խնդրանքով դիմել են երկու կողմերին, իսկ հաջորդ օրը Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը հրապարակել է քարտեզ, որտեղ բռնազավթված շրջանը դուրս է թողնվել խաղաղապահ առաքելության սահմաններից։
Արցախի Հանրապետության շարունակվող շրջափակումը միջազգային քննադատության է արժանացել և կասկածի տակ է դրվել 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին հրադադարի մասին եռակողմ համաձայնագրով Բերձորի միջանցքով տեղաշարժի ազատության և անվտանգության ապահովման հարցում իրենց առաքելությունն իրականացնելու խաղաղապահների կարողությունը և պատրաստակամությունը։