Índice de democracia
From Wikipedia, the free encyclopedia
O índice de democracia é unha medición feita pola Unidade de Intelixencia de The Economist (EIU polas súas siglas en inglés), a través da cal preténdese determinar o rango de democracia en 167 países, dos cales 166 son estados soberanos e 165 son estados membros das Nacións Unidas. Este estudo foi publicado por primeira vez no ano 2006 e ha ter posteriores actualizacións en 2008 e 2010. A unidade de intelixencia do índice de democracia de The Economist basea os resultados en 60 indicadores que se agrupan en cinco diferentes categorías: proceso electoral e pluralismo, liberdades civís, funcionamento do goberno, participación política e cultura política. No que respecta á clasificación que se lle fai aos países de acordo á súa puntuación, esta divídese do seguinte xeito: países con democracia plena, países con democracia defectuosa, países con réximes híbridos e países con réximes autoritarios.
De acordo á última publicación do índice de democracia, Noruega obtivo un total de 9,80 puntos nunha escala que vai do cero ao dez. Cabo destacar que este foi o resultado máis alto desde o ano 2008 cando Suecia situábase na primeira posición (país que baixou ao cuarto posto). No caso de Corea do Norte, este país obtivo 1,08 puntos e do mesmo xeito que no ano 2008 segue situado na posición 167, a máis baixa da lista.[1] Outro aspecto importante é que o índice de democracia de 2010 resalta o impacto mundial que tivo na política a crise financeira internacional de 2008 e 2009, e ve a Europa como a zona que sufriu maiores cambios. Tamén se pode observar que 91 países dos 167 tiveron unha puntuación inferior en comparación co índice do ano 2008, aínda cando a deterioración da maioría destes non foi tan grave.
Do ano 2008 ao 2010, 13 países cambiaron o seu status con respecto ao seu réxime, dos cales 11 destes sufriron un proceso de retroceso e dous de avance. Entre os países que retrocederon atopamos a Francia e Italia. Ambos pasaron de ser clasificados como países en democracia plena a países con democracias defectuosas. En canto a Francia as notables tendencias políticas negativas dos últimos anos foron a causa deste resultado. Con respecto a Italia, o informe do índice atribúe o descenso de categoría á deterioración da situación dos medios de comunicación desde o regreso de Silvio Berlusconi ao posto de Primeiro Ministro no ano 2008. En oposición aos resultados destes dous países están Ghana e Malí (en África subsahariana) que foron as únicos dous estados no índice de 2010 que subiron de status; pasaron de ser nacións con réximes híbridos a ser nacións con democracias defectuosas.