Paulo Fabio Máximo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Paulo Fabio Máximo (en latín: Paullus Fabius Maximus) foi un cónsul do Imperio Romano, cabaleiro, e o fillo máis vello de Quinto Fabio Máximo, cónsul sufecto da República no 45 a. C., e dunha muller descoñecida. Recibiu o seu nome na honra de Lucio Emilio Paulo Macedónico cónsul republicano e devanceiro seu.
Datos rápidos Biografía, Nacemento ...
Paulo Fabio Máximo (esquerda) e César Augusto na Praza Maior de Lugo | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | década de 40 a. C. |
Morte | 14 (43/53 anos) |
Senador romano | |
Gobernador romano | |
Cónsul romano | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Roma Antiga |
Actividade | |
Ocupación | político , militar |
Período de tempo | Alto Imperio Romano |
Lingua | Lingua latina |
Familia | |
Cónxuxe | Marcia Sempronia Atratina |
Fillos | Fabia Numantina (en) () Marcia (en) Paulo Fábio Pérsico (pt) () Marcia (en) |
Pai | Quinto Fábio Máximo (pt) |
Irmáns | Africano Fábio Máximo (pt) e Fabia Paullina (en) |
Pechar
Participou no 12 a. C. na reorganización política do noroeste da Península Ibérica, no proceso de romanización de Galicia. Aínda que é maioritariamente recoñecido como o fundador da cidade de Lugo (Lucus Augusti) na antiga Gallaecia, de cuxo establecemento aínda se conserva a ara fundacional, non tódolos investigadores están de acordo.[1] No ano 11 a. C. foi nomeado cónsul segundo xunto a Quinto Elio Tubero.