Nervio olfactorio
From Wikipedia, the free encyclopedia
O nervio olfactorio ou olfactivo é o primeiro par cranial. Orixínase nas células bipolares localizadas no epitelio olfactorio que recobre a maior parte do cornete superior e o teito das fosas nasais (mancha amarela). Atravesa pola lámina cribosa en feixes amielínicos (aproximadamente 20 a cada lado) rodeados por extensións dixitiformes de duramadre e aracnoide. Chegan aos glomérulos do bulbo olfactorio e a cintilla olfactoria, que sae deste. Divídese en dúas ramas, unha medial que se dirixe á área subcallosa e paraolfactoria e unha rama lateral que chega ata o uncus, na circunvolución do hipocampo. O nervio é puramente sensitivo. Cabe sinalar que dita vía, a da olfación, é a única que non pasa polo tálamo.
Datos rápidos MeSH ...
Nervio olfactorio | |
---|---|
Prolongacións nerviosas que desde as fosas nasais forman en conxunto o nervio olfactorio. | |
Vista inferior do cerebro humano, cos nervios craniais en inglés. | |
Latín | nervus olfactorius |
Gray: | subject #196 |
Innervación | Sensitivo: olfacto |
Proveniente de: | Neuroepitelio olfactorio situado na cavidade nasal |
Ramas | Tractos olfactorios que ingresan no diencéfalo. |
MeSH | Olfactory+Nerve |
Pechar
Máis información Nervios craniais ...
Nervios craniais |
---|
CN I - Olfactorio |
CN II - Óptico |
CN III - Oculomotor |
CN IV - Troclear |
CN V - Trixémino |
CN VI - Abducente |
CN VII - Facial |
CN VIII - Vestíbulococlear |
CN IX - Glosofarínxeo |
CN X - Vago |
CN XI - Accesorio |
CN XII - Hipogloso |
Pechar