Nacionalcatolicismo
From Wikipedia, the free encyclopedia
O nacionalcatolicismo ou nacional-catolicismo é un termo referido tanto ao réxime político do Estado español no franquismo como á identidade ideolóxica oficial do Estado entre a guerra civil e a morte do ditador en 1975.[1] A súa manifestación máis visible foi a hexemonía que tiña a Igrexa Católica en todos os aspectos da vida pública e privada.[1] Como símbolo das divisións ideolóxicas dentro do franquismo, pódese contrapoñer ao nacional-sindicalismo, compoñente esencial da ideoloxía e da práctica política dos falanxistas. Noutros países de Europa houbo réximes similares.