Monte Tambora
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Monte Tambora é un volcán activo,[3] que se atopa na illa de Sumbawa, unha de les Illas menores de Sonda (Indonesia). É de tipo estratovolcán, cun medida de 60 quilómetros de diámetro, acada unha altitude de 2 722 metros e o seu cráter caldeira ten 8 quilómetros de diámetro e 1 quilómetro de profundidade.[1]
Monte Tambora | |
---|---|
A caldeira do Monte Tambora vista desde o seu cume. | |
Localización xeográfica | |
Cordilleira | Illa volcánica |
Localización administrativa | |
Localización | Indonesia |
Características xerais | |
Altitude | 2 722[1][2] m |
Montañismo | |
Primeira ascensión | 1847, Heinrich Zollinger (despois da erupción de 1815). |
Ruta máis fácil | Doro Mboha |
O Tambora formouse pola zona de subducción activa que es atopa debaixo da illa de Sumbawa, flanqueada de banda a banda (norte e sur) pola cortiza oceánica. Ó longo do tempo, o volcán chegou até os 4 300 metros,[4] o que o convertía nun dos cumios máis altos do arquipélago indonesio. Co paso do tempo, a gran cámara magmática do interior da montaña encheuse e a actividade volcánica chegou ó seu máximo histórico na erupción colosal de abril de 1815.[5] A explosión, que es chegou a sentir na illa de Sumatra (a máis de 2 000 quilómetros de distancia), causou a rebaixada da altura até os actuais 2 722 metros. A erupción provocou que o ano seguinte, o 1816, se chamase o "Ano sen verán", por mor do efecto que a nube de cinzas tivo no clima de América do Norte e de Europa.