Ioseph Bringas
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ioseph Bringas (en grego, Ὶωσῆφ Βρίγγας), nado en Paflagonia e finado en Nicomedia en 965, foi un importante eunuco e oficial bizantino durante o reinado dos emperadores Constantino VII Porfiroxéneta (r. 945-959) e Romano II (r. 959-963). Alcanzou altos postos civís e militares mentres rexía Constantino VII. Coa morte deste emperador, converteuse nun ministro principal e rexente de facto durante o reinado de Romano II. Ao morrer subitamente o emperador en 963, Ioseph Bringas fíxose cargo do goberno e dos príncipes Basilio II e Constantino VIII, tendo que enfrontar unha gran resistencia dos seus rivais. Tras terse oposto sen éxito ao ascenso de Nicéforo II Focas ao trono imperial en 963, foi desterrado a un mosteiro próximo a Nicomedia, onde morreu no ano 965[1].
Biografía | |
---|---|
Nacemento | século X Paflagonia |
Morte | 965 (Gregoriano) |
Rexente | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
Relixión | Cristianismo |
Actividade | |
Ocupación | funcionario , militar , Eunuco |
Carreira militar | |
Rango militar | almirante |