Illa Brabante
From Wikipedia, the free encyclopedia
A Illa Brabante é a segunda illa máis grande do Arquipélago Palmer no Territorio Antártico Británico, situada entre a Illa Anvers e a Illa Liège. A illa de Brabante ten 59 km de longo de norte a sur, 30 km de largo e elévase a 2.520 m en Mount Parry. O interior da illa está ocupado por dúas cordilleiras, Montañas Solvay (cume Cook, 1590 m) na súa parte máis meridional e as Montañas Stribog (cume Mount Parry) na súa parte central e setentrional.
Illa Brabante | |
---|---|
Localización da illa | |
Mapa do Arquipélago Palmer | |
Situación | |
País | Antártida, reinvindicada por Arxentina, Chile e o Reino Unido |
Arquipélago | Arquipélago Palmer |
Mar | Mar de Bellingshausen , Océano Antártico |
Coordenadas | 64°15′S 62°20′O |
Xeografía | |
Xeoloxía | Illa continental |
Superficie | 976´8 km² |
Longura máxima | 53 km. |
Largura máxima | 25 km. |
Punto máis alto | 2.522 m. Mount Parry |
Demografía | |
Poboación | Deshabitada |
Foi bautizada pola Expedición antártica belga (1897-1899) dirixida por Adrien de Gerlache, que a chamou así pola provincia de Bélxica de Brabante, en recoñecemento do apoio dado á expedición polos seus cidadáns.[1]
Un documento que resume a expedición dos Servizos Conxuntos de 1984-1985 describe á illa como "notoriamente inhóspita" e afirma que hai probas de só seis visitas entre o descubrimento en 1898 e 1984.[2] Membros da expedición invernaron alí en 1984-1985, e fixeron a primeira subida ao Mount Parry.