Estuco
From Wikipedia, the free encyclopedia
O estuco[1] é unha pasta de gran fino composta de cal apagado (normalmente, cales aéreos graxos), mármore pulverizado, xeso, pigmentos naturais, etc. que se endurece por reacción química ó entrar en contacto o hidróxido de calcio do cal co dióxido de carbono (CO2) [Ca(OH)2 + CO2 → CACO3 + H2Ou] e utilízase sobre todo para decorar paredes e teitos.
O estuco admite numerosos tratamentos, entre os que salientan a modelaxe e tallado para obter formas ornamentais, o puído para darlle unha aparencia semellante ó mármore e o pintado polícromo con fins decorativos.
O estuco máis famoso é o veneciano, tamén chamado «lustro veneciano». É un revestimento que se inventou en Venecia (Italia) a comezos do século XV. O seu acabado mostra unha parede plana, lisa e brillante como un mármore puído, con diferentes tonalidades de cor, de gran beleza.