Crise de Agadir
From Wikipedia, the free encyclopedia
A A crise de Agadir, ou Segunda Crise Marroquí, foi un incidente diplomático e militar que tivo lugar en 1911, entre Francia e Alemaña, causado polo envío dun canoneiro (buque lixeiro armado) da mariña alemá, o SMS Panther, á baía de Agadir en Marrocos.[1]
.
Foi unha breve crise internacional provocada polo despregamento dunha forza substancial de tropas francesas no interior de Marroos en abril de 1911. Alemaña non se opuxo á expansión de Francia, senón que quería unha compensación territorial. Berlín ameazou coa guerra, enviou un canoneiro e provocou aos nacionalistas alemáns. As negociacións entre Berlín e París solucionaron a crise: Francia tomou Marrocos como protectorado a cambio de concesións territoriais a Alemaña no Congo francés, mentres que España quedou satisfeita cun cambio nos seus límites co seu protectorado de Marrocos. Con todo, o gabinete británico alarmouse pola agresividade de Alemaña cara a Francia. David Lloyd George pronunciou un dramático discurso na "Mansion House" (a residencia oficial do Lord Maior da City de Londres) no que denunciou o movemento alemán como unha humillación intolerábel.[2] Falouse de guerra e Alemaña retrocedeu.[3] Porén, as relacións entre Berlín e Londres seguiron sendo tensas, e o incidente estivo a piques de desencadear unha guerra entre Alemaña e Francia, que podería ter ocasionado a primeira guerra mundial tres anos antes do seu comezo real.