Branca I de Navarra
From Wikipedia, the free encyclopedia
Branca I de Navarra, nada en Pamplona, Reino de Navarra en 1385,[1] [2] e finada en Santa María la Real de Nieva, Reino de Castela, o 3 de abril de 1441, pertencente á dinastía de Évreux, foi raíña consorte de Sicilia entre 1401 e 1409, e raíña propietaria de Navarra desde 1425 até a súa morte.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Branca de Navarra.
Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
Pechar
Foi a segunda filla do rei Carlos III de Navarra, chamado o Nobre, e da súa esposa Leonor de Trastámara, filla do rei Henrique II de Castela.[2] [3]