یکتاپرستی
اعتقاد به خدای یگانه و بدون شریک / From Wikipedia, the free encyclopedia
یکتاپرستی یا توحید یا مونوتیسم[1] (به انگلیسی: Monotheism) این باور است که تنها یک الوهیت وجود دارد، موجودی برتر که در جهان به عنوان خدا شناخته میشود.[2][3][4][5][6][7][8] ممکن است بین توحید انحصاری که در آن خدای یگانه وجودی مفرد است و توحیدی که در آن خدایان متعدد دارای اشکال گوناگون یک خدا هستند، تمایز قائل شد، اما هر کدام بهعنوان امتداد یک خدا فرض میشوند.[2] مونوتیسم همچنین از تکخداگزینی، یک نظام دینی که در آن مؤمن، یک خدا را پرستش میکند، بدون انکار اینکه دیگران ممکن است خدایان مختلف را با اعتبار یکسانی پرستش کنند و تکپرستی، شناخت وجود خدایان بسیار، اما با پرستش مداوم تنها یک خدا متمایز است.[9] اصطلاح «تکپرستی» شاید برای اولین بار توسط یولیوس ولهاوزن استفاده شد.[10]