یغمای جندقی
شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
میرزا رحیم یغمای جَندَقی (۱۱۶۰ – ۱۲۳۸) متخلص به یغما از شعرای غزلسرای سده سیزدهم ایران در عهد محمد شاه قاجار بود. سرودههای هجوآمیز او شهرت بسیار دارد[1] از او به عنوان یکی از آغازکنندگان ادبیات اجتماعی و انتقادی معاصر ایران یاد میشود.[2][3] میتوان او را واپسین طنزپرداز بزرگ تاریخ شعر کلاسیک فارسی به شمار آورد. طنز یغما، اصولا بر پایهی کلمات و اصطلاحات رکیک و هرزه بنا شده است و متضمن اشاراتی به انحراف جنسی است، و از این حیث، ادامهی شعر سوزنی سمرقندی و امثال اوست که گاهی وجههی اجتماعی و خوشایندی می یابد.[4]
اطلاعات اجمالی یغمای جَندَقی, نام اصلی ...
یغمای جَندَقی | |
---|---|
نام اصلی | میرزا رحیم - ابوالحسن یغما جندقی |
زاده | ۱۱۹۶ (قمری) ۱۱۶۰ شمسی ۱۷۸۱ میلادی خور و بیابانک |
محل زندگی | خور و بیابانک، شهرستان نائین، استان اصفهان |
درگذشته | ۱۶ ربیعالثانی ۱۲۷۶ (قمری) - ۲۱ آبان ۱۲۳۸ شمسی - ۱۲ نوامبر ۱۸۵۹ میلادی خور و بیابانک، سالخوردگی و به مرگ طبیعی |
آرامگاه | بقعهٔ امامزاده داود |
لقب | متخلص به یغما |
پیشه | شاعر |
ملیت | ایرانی |
دوره | محمد شاه قاجار |
سبک نوشتاری | غزلسرا |
همسر(ها) | سرو جهان خاتون |
فرزند(ان) | اسماعیل هنر یغما، احمد صفائی، ابراهیم دستان (معروف به یغمای دوم)، محمد علی خطر یغمایی |
بستن