پناهجو
From Wikipedia, the free encyclopedia
پناهجو یا متقاضی پناهندگی (انگلیسی: asylum seeker) به کسی گفته میشود که کشور اصلی خویش را بنابر عوامل مختلف ترک کند و سپس از کشور دیگری با استفاده از حق برخورداری از حقوق بینالملل تقاضای پناهندگی نماید.[2]
کل جمعیت | |
---|---|
۳٫۲۱۹ میلیون | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
اروپا | ۱٫۲۹۹ میلیون |
آفریقا | ۱٫۲۹۳ میلیون |
آمریکا | ۳۵۰٬۶۹۷ |
خاورمیانه و شمال آفریقا | ۱۴۲٬۳۷۱ |
آسیا و اقیانوسیه | ۱۳۴٬۶۱۳ |
پناهجو یا متقاضی پناهندگی ممکن است یک پناهنده، یک فرد آواره، یا یک مهاجر اقتصادی باشد. متقاضی پناهندگی کسی است که یک فرم درخواست رسمی را برای گرفتن حق اقامت در کشور دیگری پرکند و این حق یا موقعیت قانونی را مادامی که درخواست نامه پناهندگی اش تحت بررسی است و به پایان نرسیده حفظ میکند. مقامات مربوط به بخش مهاجرت کشور پناهندگی تعیین میکنند که یا متقاضی پناهندگی، پناهندگی اش مورد پذیرش قرار میگیرد و بهطور رسمی موقعیت پناهندگی کسب میکند یا اینکه پناهندگی او رد میشود که در نتیجه این شخص مهاجر غیرقانونی است و مجبور است آن کشور را ترک کند و حتی ممکن است اخراج گردد. متقاضی پناهندگی اگر وضعیت حقوقی اش منطبق با تعریف «پناهنده» در کنوانسیون حقوق بشر ۱۹۵۱ و سایر قوانین پناهندگی مانند کنوانسیون حقوق بشر اروپا باشد ممکن است به عنوان پناهنده شناخته شده و موقعیت حقوقی پناهندگی کسب کند. اگر تقاضای پناهندگی از اتحادیه اروپا باشد. کشورهایی که امضاکننده کنوانسیون پناهندگان هستند بر اساس خط مشی خود در مورد پذیرش یا عدم پذیرش متقاضیان پناهندگی عمل میکنند و بسته به قوانین هر کشور شرایط برای متقاضیان پناهندگی کشور به کشور و سال به سال متفاوت میباشد. اصطلاح پناهجو یا متقاضی پناهندگی اغلب اشتباه گرفته میشود: یک پناهجو یا متقاضی پناهندگی کسی است که میگوید پناهنده است. اما ادعای او هنوز مشخص نشدهاست. بهطور متوسط هر سال حدود یک میلیون نفر بهطور مستقل درخواست پناهندگی میکنند.[3]