مهندسی الکترونیک
گرایشی از مهندسی برق / From Wikipedia, the free encyclopedia
مهندسی الکترونیک (به انگلیسی: Electronics engineering) یکی از شاخههای مهندسی است که از دانش علمی رفتار و اثر الکترونها استفاده نموده و به توسعه قطعات، دستگاهها، سیستمها یا تجهیزاتی میپردازد که انرژی الکتریکی یکی از فاکتورهای آنهاست؛ همانند لامپهای خلاء، ترانزیستورها، مدارهای مجتمع و مدارهای چاپی.
این عبارت به شاخهٔ وسیعی از مهندسی اشاره دارد که زیرشاخههای بسیاری را در بر میگیرد. شامل رشتههایی که با توان، مهندسی ابزار دقیق، مخابرات، طراحی مدارهای نیمه هادی و بسیاری دیگر در ارتباط هست.[1] این واژه همچنین بخش بزرگی از دورههای تحصیلی مهندسی برق را که در بیشتر دانشگاههای اروپایی تدریس میشود را شامل میشود؛ اگر چه در آمریکا، مهندسی برق شامل تمام شاخههای آن از جمله الکترونیک است. انجمن مهندسان برق و الکترونیک آمریکا یکی از مهمترین و مؤثرترین سازمانهای این رشتههای مهندسی بهشمار میرود.. ازنظر بازارکار درکشورهای همچون ، کانادا،آلمان،ایتالیا ،فرانسه،انگلیس ،ژاپن و چین بیشتر زمینه کاری صنعتی و تولید را دارد و متاسفانه در کشور ایران چندان وضع مطلوبی ندارد اما در دهه ای اخیر از لحاظ پژوهشی و تحقیقاتی پیشرفت های قابل ملاحظه ای را بهدست آورده و در مقطع کارشناسی با عناوین برق الکترونیک ، الکترونیک عمومی ، الکترونیک کاربردی تدریس و مدرک اعطا می شود و در مقطع ارشد به گرایش های ؛ الکترونیک دیجیتال ، افزاره های الکترونیک و مدار مجتمع الکترونیک تقسیم و تدریس می شود .