ملیگرایی ایرانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ملیگرایی ایرانی یا ناسیونالیسم ایرانی به معنی ملیگرایی در میان مردمان ایرانی و کسانی که هویت ملی ایرانی دارند میباشد. این مفهوم شامل ارج نهی به نمادها و عوامل همبستگی ملی و کوشش در به ارمغان آوردن آن است. ملیگرایی ایرانی برآمده از جنبشهای سیاسی، اجتماعی، ملی و پندارگونه پدید آمده از مهر و احترام به فرهنگ، زبان و تاریخ و سرگذشته ایرانی و شور بالیدن و افتخار به ایران و مردمان ایرانی است. گرچه خودآگاهی ملی در ایران سدهها دیرینگی دارد، ملیگرایی ایرانی و باستانگرایی بیشتر از اواخر سده نوزدهم و سده بیستم بدین سوی نماد برجستهای برای گرایشهای ایرانی بوده است.[1]
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |