مدارگرد شاتل فضایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
مدارگرد شاتل فضایی یک هواپیمای فضایی یا شاتل فضایی است، این سامانه سیستم فضاپیمای مداری و تا حدی سامانه پرتاب بازکاربردپذیر که بخشی از برنامه متوقف شده شاتل فضایی است از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۱ توسط ناسا[1] آژانس فضایی ایالات متحده اداره میشود، میتوانست فضانوردان و محمولهها را به مدار پایین زمین حمل کند، عملیات در فضا انجام دهد سپس دوباره وارد جو شده و به عنوان گلایدر فرود آید و هرگونه محموله داخل هواپیما و خدمه خود را به زمین بازگرداند.
اطلاعات اجمالی سازنده, کشور اصلی ...
سازنده | راکول اینترنشنال |
---|---|
کشور اصلی | ایالات متحده آمریکا |
اپراتور | ناسا |
کاربرد | هواپیمای فضایی باری و مسافری |
ویژگیها | |
نوع فضاپیما | سرنشیندار، قابل بازیابی |
جرم پرتاب | ۱۱۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۴۰٬۰۰۰ پوند) |
جرم خشک | ۷۸٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۷۲٬۰۰۰ پوند) |
رژیم مداری | مدار پایینی زمین |
ابعاد | |
طول | ۳۷٫۲۳۷ متر (۱۲۲٫۱۷ فوت) |
Wingspan | ۲۳٫۷۹ متر (۷۸٫۱ فوت) |
پهنا | ۱۷٫۸۶ متر (۵۸٫۶ فوت) |
ظرفیت | |
ساخت | |
وضعیت | Retired |
ساخته شده | ۶ |
پرتاب شده | 5 orbiters 135 missions |
گمشده | 2 orbiters |
نخستین پرتاب | شاتل فضایی کلمبیا استیاس-۱ (۱۲ آوریل ۱۹۸۱) |
آخرین پرتاب | شاتل فضایی آتلانتیس استیاس-۱۳۵ (۸ ژوئیه ۲۰۱۱) |
خروج از رده | شاتل فضایی آتلانتیس استیاس-۱۳۵ (۲۱ ژوئیه ۲۰۱۱) |
بستن