قله بسیار برجسته
From Wikipedia, the free encyclopedia
قلهٔ بسیار برجسته (به انگلیسی: ultra prominent peak) به کوهی گفته میشود که برآمدگی نسبی آن ۱٬۵۰۰ متر (۴٬۹۲۱ پا) یا بیشتر باشد. شمار چنین قلههایی در جهان چیزی نزدیک به ۱٬۵۱۵ قله است.[1] برخی از آنها همچون کوه اورست، آکونکاگوا، و مککینلی (سه قلهٔ دارای بیشترین برآمدگی نسبی) کوههایی نامآشنا، و برخی دیگر از این کوهها بسیار گمنامتر هستند. قله دنا در ایران نيز یکی از این قله ها است.همچنین برخی از کوههای نامدار جهان، مانند ماترهورن و ایگر، در ردیف قلههای بسیار برجسته جای نمیگیرند، چرا که این کوهها با گذرگاههای بلندی به کوههای بلندتر از خودشان پیوستهاند و در نتیجه برآمدگی نسبیشان چندان زیاد نیست.
عبارت «بسیار برجسته» در این مفهوم را نخستین بار استفان فرای زمینشناس آمریکایی در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و در پژوهشهای خود دربارهٔ برآمدگی نسبی قلههای ایالت واشینگتن به کار گرفت. او عبارت «کوه بسیار بزرگ» (به انگلیسی: ultra major mountain) را برای اشاره به قلههایی با برآمدگی نسبی بیش از ۵٬۰۰۰ پا (۱٬۵۲۴ متر) به کار برد. [2]