فرهنگ لا تن
From Wikipedia, the free encyclopedia
تمدن لا تن یکی از تمدنهای عصرآهن بود که در عصر آهن پسین (از حدود سال ۴۵۰ پیش از میلاد تا تصرف توسط روم در سدهٔ یکم پیش از میلاد) شکل گرفت و رونق یافت. این تمدن بدون وقفهٔ تمدنی مشخصی جانشین تمدن هالشتات در عصر آهن اولیه شد و تأثیر قابل توجهی از اهالی یونانی پیشارومی گال، اتروسکها[1] و تمدن گلاسکا پذیرفت. هرچند سبک هنری آن به هیچ وجه وابسته به این اثرات مدیترانهای نبود.
مکان | اروپای مرکزی و غربی |
---|---|
دوران | عصرآهن |
تاریخها | حدود ۴۵۰ پ.م. — حدود ۱ پ.م. |
محوطه شاخص | لا تن |
پس از | فرهنگ هالشتات |
پیش از | دوران امپراتوری روم |
گسترهٔ قلمرو تمدن فرانسه، بلژیک، سوئیس، اتریش، انگلستان، جنوب آلمان، جمهوری چک و بخشهایی از شمال ایتالیا،[2] اسلوونی و مجارستان و نیز بخشهای مجاور این مناطق در هلند، اسلواکی، صربستان، کرواسی، ترانسیلوانی و ترانسکارپاتیای کنونی را شامل میشد. سلتهای غرب ایبری اشتراکات بسیاری با این تمدن داشتند.
مرکز این تمدن در گل باستان بود؛ ولی در محدودهٔ وسیعی گسترش یافت و دچار تفاوتهای محلی گستردهای شد. وجه تمایز عمدهٔ آن نسبت به تمدنهای پیشین و مجاور، هنر سلتی به سبک لا تن است که با چیدمان خمیده (به ویژه در کارهای فلزی) شناسایی میشود.
نام این تمدن از محوطه شاخص لا تن در کرانهٔ شمالی دریاچهٔ نوشاتل در سوئیس گرفته شدهاست. هزاران شیء در این دریاچه مدفون شدهبود که پس از کاهش سطح آب در سال ۱۸۵۷ کشف شد.