سوفیا لورن
بازیگر و مدل ایتالیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سوفیا کوستانزا بریجیدا ویلانی شیکولونه (ایتالیایی: Sofia Costanza Brigida Villani Scicolone؛ زادهٔ ۲۰ سپتامبر ۱۹۳۴) معروف به سوفیا لورن (Sophia Loren)، بازیگر ایتالیایی است. او از سوی انستیتوی فیلم آمریکا بهعنوان یکی از بزرگترین ستارگان زن در سینمای کلاسیک هالیوود نامیده شد.[1] تا سال ۲۰۲۳، او یکی از آخرین ستارگان مشهور بازمانده از عصر طلایی سینمای هالیوود و تنها شخص زندهٔ فهرست انستیتوی فیلم آمریکا است. به او افتخاراتی همچون جایزهٔ اسکار افتخاری و جایزهٔ گلدن گلوب سیسیل بی. دمیل اهدا شدهاست.
سوفیا لورن | |
---|---|
نام هنگام تولد | سوفیا کوستانزا بریجیدا ویلانی شیکولونه |
زادهٔ | ۲۰ سپتامبر ۱۹۳۴ (۸۹ سال) رم، پادشاهی ایتالیا |
دیگر نامها | سوفیا شیکولونه سوفیا لازارو |
شهروندی |
|
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۹۵۰–اکنون |
همسر(ها) | کارلو پونتی (ا. ۱۹۵۷–۱۹۶۲) (ا. ۱۹۶۶–۲۰۰۷) |
فرزندان | کارلو پونتی جونیور ادواردو پونتی |
خویشاوندان | الساندرا موسولینی (خواهرزاده) ساشا الکساندر (عروس) |
لورن که پس از شرکت در مسابقهٔ زیبایی تشویق شد تا در دورههای بازیگری ثبت نام کند، فعالیت سینمایی خود را در شانزده سالگی در سال ۱۹۵۰ آغاز کرد. او در اوایل این دهه در نقشهای مکمل ظاهر شد، تا اینکه قرارداد او با پارامونت پیکچرز در سال ۱۹۵۶ باعث آغاز فعالیت بینالمللی او شد. نقشهای سینمایی او در این زمان عبارتند از: خانه قایقی (۱۹۵۸) و در ناپل شروع شد (۱۹۶۰) که برایش نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد. در طول دههٔ ۱۹۵۰، او در فیلمها از خود شخصیتی بهلحاظ جنسی رهایافته به تصویر کشید و یکی از شناختهشدهترین نمادهای جنسی آن زمان بود.
نقشآفرینی لورن در دو زن (۱۹۶۰) او را به نخستین بازیگر غیرانگلیسی زبان تبدیل کرد که برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن میشود. او از آن زمان در فیلمهایی مانند ازدواج به سبک ایتالیایی (۱۹۶۴)، آماده پوشیدن (۱۹۹۴)، نه (۲۰۰۹) و زندگی پیشرو (۲۰۲۰) ایفای نقش کردهاست.[2]