سمفونی شماره ۹ (مالر)
From Wikipedia, the free encyclopedia
برونو والتر، ارکستر فیلارمونیک وین، ۱۹۳۸ }} سمفونی شماره ۹ مالر(آلمانی: Mahler-Sinfonie Nr. 9) آخرین سمفونی کامل شده گوستاو مالر، آهنگساز اتریشی است که در فاصلهٔ سالهای ۱۹۰۸ و ۱۹۰۹ خلق شد. از آنجا که وی به چرخهآواز سمفونیک خود، آواز زمین، شمارهٔ ترتیبی نداده بود، سمفونی نهم مالر در حقیقت دهمین اثر سمفونیک اوست. یک اجرای معمولی از آن حدود ۷۵ تا ۹۰ دقیقه به طول میانجامد. در یک نظرسنجی از رهبران ارکستر که توسط مجله موسیقی بیبیسی در سال ۲۰۱۶ صورت گرفت، سمفونی نهم به عنوان چهارمین سمفونی برتر تاریخ برگزیده شد.[1]
سمفونی شماره ۹ | |
---|---|
گوستاو مالر | |
مایهنما | رِ ماژور (- رِ بمل ماژور) |
آفرینش | ۱۹۰۹ (۱۹۰۹): توبلاک |
منتشر شده | ۱۹۱۲, یونیورسال ادیشن |
موومانها | ۴ |
نخستین اجرا | |
تاریخ | ۲۶ ژوئن ۱۹۱۲ (۱۹۱۲-06-۲۶) |
مکان | وین |
رهبر ارکستر | برونو والتر |
اجرا کننده | ارکستر فیلارمونیک وین |
سمفونی نهم نخستین بار در ۲۶ ژوئن ۱۹۱۲ با ارکستر فیلارمونیک وین به رهبری برونو والتر اجرا شد و در همان سال به وسیلهٔ انتشارات یونیورسال ادیشن منتشر شد.[2]
این اثر دستکم به وسیلهٔ پنجاه ارکستر طراز اول دنیا ضبط و منتشر شدهاست. مجلهٔ گرامافون، به بهانهٔ یکصدسالگی اثر، فهرستِ یازده اجرا از اجراهای برترِ آن را منتشر کرد که چهار اجرای آنها مربوط به ارکستر فیلارمونیک برلین با رهبران گوناگون است.[3]سمفونی شماره ۹ مالر جزو آثاری است که در «فهرست ملی ضبط اصوات آمریکا» ثبت شدهاست.
اگرچه مایه این اثر اغلب رِ ماژور توصیف میشود، اما تونالیته کلی سمفونی به صورت پیشرونده است. در حالی که موومان نخست در مایه در رِ ماژور است، مایه موومان آخر رِ بمل ماژور است.[4]