روکوکو
From Wikipedia, the free encyclopedia
روکوکو (به فرانسوی: Rococo) اصطلاحی است در تاریخ هنر برای توصیف هنر تزئینی در زمینههای مختلف معماری، بنا آرایی، نقاشی، پیکرسازی، طراحی اثاثیه و اشیاء زینتی.[1]
اصطلاح روکوکو در ابتدا توسط پیر-موریس کی در سال ۱۷۹۷ از ترکیب واژه فرانسوی روکای (rocaille) و واژه ایتالیایی باروکو (baroco) به وجود آمدهاست.