روستا
سکونتگاه انسانی کوچک، کوچکتر از یک شهر / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، روستا (ابهامزدایی) را ببینید.
از اولین تمدنهای بشریت روستا است. روستا واژهٔ معرب رستاق از کلمات اصیل ایرانی است. روستا به شکل روستاک در زبان پارسی میانه و رُزداق در زبان اوستایی آمده است. واژه دِه در پارسی میانه بهشکل ده، در پارسی باستان به معنی سرزمین، و در اوستا بهشکل دخیو آمدهاست.[1] در ایران، روستا یا ده از قدیمیترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بودهاست که در آن گروههایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافتهاند. روستا اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل میدهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بودهاست.[2][3]