رئیس موقت سنای ایالات متحده آمریکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
رئیس موقت سنای ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: President pro tempore of the United States Senate) دومین مقام عالی رتبهٔ مجلس سنای ایالات متحده آمریکا است. اصل اول، بخش سوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا اعلام میکند که معاون رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا، با وجود سناتور نبودن رئیس سنا است، و ملزم میکند که سنا رئیس موقتی برای فعالیت در غیاب معاون رئیسجمهور انتخاب کند. رئیس موقت سنا برخلاف معاون رئیسجمهور از اعضای انتخابی سنااست و قادر است در خصوص هر موضوع صحبت کند و رای بدهد. رئیس موقت که از سوی همهٔ اعضای سنا انتخاب میشود از امتیازات گسترده و اختیارات اندکی برخوردار بودهاست.[2] در غیاب معاون رئیسجمهور رئیس موقت سنا قادر به ریاست بر جلسات سناست. در عمل، معمولاً نه معاون رئیسجمهور و نه رئیس موقت سنا بر جلسات ریاست نمیکنند؛ در عوض، وظیفه مأمور رئیس جلسه به صورت گردشی به سناتورهای تازهکار حزب در اکثریت سپرده میشود تا در رویه پارلمانی تجربه کسب کنند.[3] رییس زمانی کنونی پاتریک لیهی (دموکرات-ورمانت) است.
رئیس موقت سنای ایالات متحده آمریکا | |
---|---|
لقب | آقای رییس (غیررسمی و درون سنا) جناب (رسمی) |
گمارنده | به انتخاب مجلس سنای ایالات متحده آمریکا |
مدت دوره | به صلاحدید سنا و تا زمانی که رئیس دیگری انتخاب شود یا دوره سناتوری شان پایان یابد |
سند انتصاب | قانون اساسی ایالات متحده آمریکا |
دارندهٔ افتتاحی | جان لانگدان ۶ آوریل ۱۷۸۹ |
بنیادگذاری | ۴ مارس ۱۷۸۹ |
جانشینی | سوم[1] |
جانشین | هر یک از سناتورها، معمولاً یکی از اعضای حزب در اکثریت تعیینشونده از سوی رئیس موقت |